از آنجا که در شب قدر سرنوشت انسانها براى
یک سال، بر طبق لیاقتها و شایستگی هاى آنها، تعیین مىشود؛ لذا باید آن شب
را بیدار بود، توبه کرد خودسازى نمود و به درگاه خدا رفت و لیاقتى بیشتر و
بهتر براى جلب رحمت او پیدا کرد
به استناد روایات وارده ماه رمضان
افضل ماهها نزد خداوند متعال است؛ که اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن
اجابت دعا و رهایی از آتش میباشد و به استناد آیات نورانی قرآن کریم شب
قدر شب نزول قرآن است که این شب در ماه مبارک رمضان قرار دارد و عظمت این
شب به قدرى است که خداوند آن را بهتر از هزار ماه دانسته است.
به اعتقاد مفسران[1] شب قدر به این جهت" قدر" نامیده شده که جمیع مقدرات بندگان در تمام سال در آن شب تعیین مىشود.[2]
در
روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است که ایشان فرمودند:« شب قدر که
همه ساله در ماه رمضان در دهه آخرش تجدید مىشود شبى است که قرآن جز در آن
شب نازل نشده، و آن شبى است که خداى تعالى در بارهاش فرموده:«فِیها
یُفْرَقُ کلُّ أَمْرٍ حَکیمٍ»[3].
آن گاه فرمود: «در آن شب هر
حادثهاى که باید در طول آن سال واقع گردد چه خیر و چه شر، چه طاعت و چه
معصیت، و چه فرزندى که قرار است متولد شود، و یا اجلى که بنا است فرا رسد، و
یا رزقى که قرار است (تنگ و یا وسیع) برسد، تقدیر مىشود؛ پس آنچه در این
شب مقدر شود، و قضایش رانده شود قضایى است حتمى، ولى در عین حال مشیت خداى
تعالى در آنها محفوظ است».[4]
به اعتقاد شیعه شب قدر یکی از سه شب
نوزدهم بیست و یکم و یا بیست و سوم از ماه مبارک رمضان می باشد که در این
خصوص در متون روایی شیعه روایتی ازامام صادق علیه السلام آمده که ایشان
فرمودند:«تقدیر مقدرات در شب نوزدهم، و تحکیم آن در شب بیست و یکم، و امضاء
در شب بیست و سوم است».[5]
برای این شب در کتب ادعیه اعمال
خاصی[6] ذکر شده که لازمه آن تهجد و شب زندهداری در این شب است. لکن برخی
بدون توجه به آثار و اهمیت این شب در تعیین سرنوشت آنان شب قدر را همچون
سایر شبها انگاشته و اجازه میدهند خواب غفلت آنان را برباید.
خواب
نیاز طبیعی هر انسانی است که جسم وی پس از ساعتها تلاش برای کسب روزی و
کارهای روزانه آن را میطلبد با این وجود از آنجا که در شب قدر سرنوشت
انسانها براى یک سال، بر طبق لیاقتها و شایستگی هاى آنها، تعیین مىشود؛
لذا باید آن شب را بیدار بود، توبه کرد خودسازى نمود و به درگاه خدا رفت و
لیاقتى بیشتر و بهتر براى جلب رحمت او پیدا کرد.[7]
زیرا
هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که در لحظاتى که سرنوشت انسان تعیین مىشود و فرد
می تواند در سرنوشت و مقدرات خود اثر مستقیمی داشته باشد او در خواب و از
همه چیز غافل و بیخبر باشد. از طرفی کسانی که به دنبال آمرزش و توبه به
درگاه الهی هستند شب قدر بهترین فرصت برای آنان است؛ زیرا درهای رحمت و
مغفرت الهی در این ماه و به ویژه در این شب بیش از پیش به روی بندگان
گناهکار باز است و وعده استجابت دعا و نیایشهای آنان نیز به آنها داده
شده است. به نظر میرسد اینکه در روایات رهایی از آتش جهنم را به دهه آخر
ماه رمضان نسبت داده اند به دعا و نیایش فرد در شب قدر بستگی دارد.
شب قدر
در
این خصوص امام باقر علیه السلام فرمودند: «کسی که شب قدر را احیا بدارد
گناهان وی حتی اگر به تعداد ستارگان آسمان سنگینی کوهها و اندازه دریاها
باشد آمرزیده میشود.» [8] و همچنین امام صادق علیه السلام فرمودند: «کسی
که ماه رمضان آمرزیده نشود آمرزیده نمیشود مگر آنکه عرفه را درک کند و در
آن حاضر باشد».[9]
برخی از انسانها به گونهای در این دنیا زندگی
میکنند که گویی به ماندن ابدی در آن اطمینان دارند و یا دست کم مرگ را
فرسنگها از خود دورتر میپندارند در حالی که چنین نیست و تضمینی برای
هیچیک از افراد وجود ندارد که لحظهای بعد در قید حیات باشند و یا اینکه
شب قدر دیگری را بتوانند تجربه کنند؛ لذا بر هر انسانی واجب است تا از
فرصتهای موجود بیشترین بهره را کسب کند. و شب قدر همان فرصتی است که
خداوند در اختیار انسان قرار داده تا از آن در جهت تقرب به درگاه الهی
استفاده کند و کاهلی انسان در این شب به هر نحو که باشد سرنوشت غمانگیزی
برای وی به دنبال خواهد داشت.
و به راستی: