، هر مومنی ممکن است در خلوت خود به مسائلی از جهان آخرت فکر کند؛ د لنگرانیهای گوناگون در این رابطه از جمله ظلمت قبر و دشواری عبور از پل صراط که البته برای هر دو مورد در دین مقدس اسلام راه حلی وجود دارد.
"پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم" در این خصوص فرمودند: هرکس بر من بسیار صلوات بفرستد، برای او نوری ایجاد می شود که عالم قبر و برزخش را نورانی می کند،همچنین در روز قیامت با کمک آن نور از پل صراط عبور خواهد کرد و بهشت نیز برایش نورانی می شود.
آنهایی که می خواهند هم خودشان و امواتشان در عالم قبر، برزخ، قیامت و بهشت نوری به همراه داشته باشند، بسیار صلوات بفرستند.
نعنایی که در سبد سبزی فروش است، حتی اگر یک برگ هم از آن بچینید،جایش
هرگز سبز نمی شود. اما همین نعنا هنگامی که در باغچه است و ریشه در خاک
دارد، حتی اگر ساقه اش را نیز بچینید، باز هم سبز میشود. بیشتر میشود اما
کمتر نه. پس هر چه میخواهید نعنا بچینید، اصلا اگر می خواهید بیشتر شود
باید چید.
اکنون ما نیز اگر اهل بخشش باشیم، شباهت بسیاری به نعنا داریم، مشروط بر اینکه بخششهای ما ریشه در خدا داشته باشد نه بریده از او. یعنی با انگیزههای الهی ببخشیم، باور کنید چیزی را از دست نخواهیم داد، هیچ، بلکه برخوردارتر هم خواهیم شد.
این حقیقتی است که امیر المومنین(ع) از آن پرده برمیدارد؛ اسْتَنْزِلُوا الرِّزْقَ بِالصَّدَقَهِ: رزق و روزی را با صدقه و بخشش فرود آورید.
یعنی وقتی از پول، اعتبار و قدرت خود مایه می گذاریم، این خود موجب فرود آوردن رزق و روزی خواهد شد.
انتهای پیام/
حضرت موسی(ع) از محلی عبور می کرد که شخصی از بنی اسرائیل به وی گفت:یا موسی من پیغامی دارم که می خواهم آن را به خدا برسانی،به پروردگار بگو من هیچگاه یاد تو نیستم اما وضع دنیای من خیلی هم خوب است و هیچ مشکلی ندارم.
هنگامی که حضرت موسی (ع) به کوه طور رسیدند، به خاطر سنگینی پیغام آن را بیان نکرد اما خدای متعال به موسی گفت:پیغام بنده ما را بگو!
بنابراین موسی پیغام را رساند و پروردگار خطاب به وی فرمود:به او بگو تو به عذابی گرفتار هستی که خودت هم از آن غافلی، عذابت این است که شیریی ذکر و یادم را از تو گرفته ام و از من بیگانه شده ای!
انتهای پیام/
در نگاه اسلام، اقتصاد موضوع بسیار مهمی است و به آن بسیار توجه شده است؛ چرا که نیازهای بدن و جسم انسانی از این راه تامین میشود و پاکی و ناپاکی لقمه بر فکر و اندیشه و ایمان و باورهای قلبی او تاثیر مستقیمی به جا میگذارد؛ چنانکه امام حسین (علیه السلام) خاستگاه شقاوت مردم کوفه را لقمههای حرام میداند.
اصولا دستاوردها و درآمدهای
انسانی بیانگر شخصت هر انسانی است. به این معنا که هر چه انسان کسب میکند،
نشان میدهد که دارای چه شخصیتی است و همچنین آینده او را تعیین میکند.
از این رو در روایات بسیاری به انسانها سفارش شده به طعام و خوراکی که جسم
و روح از آن بهره مند میشود دقت بسیار کنند که شخصیت و سرنوشت انسان در گرو آن است.
در
بیانی خداوند این موضوع را این گونه بیان میکند: «ای مردم! از آنچه در
زمین حلال و پاکیزه است، بخورید و پیرو برنامههای شیطان نشوید که البته او
با شما آشکارا دشمنی دارد». (۱)
در جایی دیگر میخوانیم که: «یَا
أَیُّهَا الرُّسُلُ کُلُوا مِنَ الطَّیِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا»:ای
فرستادگان! از غذاهای پاک بخورید و عمل صالح انجام دهید. (۲)
از ترتیب دو جلمه «از غذاهای پاکیزه بخورید» و «عمل صالح انجام دهید» به دست میآید که غذای حلال زمینه را برای اعمال صالحه مهیا مینماید.
در بیانی امام صادق (علیه
السلام) میفرمایند: «لا تَدَعْ طَلَبَ الِّرزْقِ مِنَ الحَلالِ، فَاِنَّهُ
وَ عَوْنٌ لَکَ عَلی دینکَ»: طلب روزی حلال را فرو نگذار، که روزی حلال تو
را در دینداری کمک میکند. (۳)
از این روایت به دست میآید، کسانی
که در اعتقاداتشان سست شدهاند و در بسیاری از دستورات دینی سهل انگاری
میکنند، این حالت ریشه در رزق و روزی آنان دارد، چنانچه اگر روزی، حلال
بود انسان را بر فرامین الهی یاری مینمود.
کسب روزی حلال سخت است
قال
النبی (صلی الله و علیه وآله) «الشَّاخِصُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ
الْحَلَالِ کَالْمُجَاهِدِ فِی سَبِیلِ اللَّه» کسی که به خاطر خداوند در
جستجوی روزی حلال از مکانی به مکان دیگر مسافرت میکند مانند رزمندهای است
که در راه خدا جهاد میکند. (۴)
مردی خدمت پیامبر (صلی الله
و علیه وآله) آمد و عرض کرد دوست دارم دعایم مستجاب شود، حضرت فرمودند:
«طَهّرْ مَأکَلَکَ وَ لا تُدْخِلْ بَطْنَکَ الْحَرَامَ»: غذای خود را پاک
کن و از هر گونه غذای حرام بپرهیز. (۵)
بیشتر بخوانید: عملی که شیطان را از انسان دور میکند
کلام آخر
در نظام هستی، هر کاری اثری بر جای میگذارد؛ هر چند در مواردی نتوان این تأثیر را با چشم ظاهری دید.
مردی
خدمت پیامبر (صلی الله و علیه وآله) آمد و عرض کرد دوست دارم دعایم مستجاب
شود، حضرت فرمودند: «طَهّرْ مَأکَلَکَ وَ لا تُدْخِلْ بَطْنَکَ
الْحَرَامَ»: غذای خود را پاک کن و از هر گونه غذای حرام بپرهیز.
مثلا عمل زنا و نکاح چه فرقى با هم دارند که یکى گناه شده و دیگرى ثواب، با اینکه سکناتی که عمل، از آن تشکیل یافته در هر دو یکى است؟
و همچنین خوردن که در حلال و
حرام یکى است؟ اگر دقت کنیم خواهیم دید تفاوت این دو در موافقت و مخالفت
خدا است، مخالفت و موافقتى که در انسان اثر گذاشته و در نامه اعمالش نوشته
مى شود، نه خود نفس فعل، چون نفس و حرکات و سکنات که یا آن را زنا مى
گوییم و یا نکاح، به هر حال فانى شده از بین مى رود و تا یک جزئش فانى
نشود نوبت به جزء بعدى اش نمى رسد و پر واضح است که وقتى خود فعل از بین
رفت عنوانى هم که ما به آن بدهیم چه خوب و چه بد فانى مى شود؛ و حال آنکه
ما مى گوییم: عمل انسان، چون سایه دنبالش هست، پس مقصود آثار عمل است که
یا مستلزم عقاب است و یا ثواب و همواره با آدمى هست تا در روز «تُبْلَى
السَّرائِرُ» خود را نمایان کند. (۶) و این گونه است که از دید ظاهری فرقی
بین غذای حلال و حرام نیست، ولی لقمه حرام و حلال تأثیری بر جان و شخصیت
آدمی دارند که کشف آن از محدوده علوم ظاهری بشر خارج است.
بنابر
این همانگونه که انسان سعی دارد غذایش از هر نوع آلودگی ظاهری به دور
باشد، به همین خاطر غذاها را در ظرفهای سرپوشیده و دور از دستهای آلوده و
گرد و غبار نگهداری میکند، باید تلاش نماید غذای خود و خانواده اش را از
هر نوع آلودگی به حرام نیز حفظ نماید.
پی نوشت:
۱- بقره، آیه ۱۶۸،
۲- مومنون، آیه ۵۱،
۳- الحیاة، ج. ۴، ص. ۶۵۰،
۴- بحارالانوار، ج. ۱۰۰، ص. ۱۷،
۵- وسایل الشیعه، ج. ۱۴، باب ۴۶۷،
۶- ترجمه المیزان، ج۱۵
منبع: تبیان
انتهای پیام/
حجتالاسلام و المسلمین محمود ریاضت در خصوص شخصیت حضرت امالبنین(س) گفت: درباره شخصیت حضرت امالبنین(س) همان تعبیری راباید گفت که امیرالمومنین علی (ع) به عقیل برادرشان میفرمایند: من یک خانمی میخواهم که اولا با اصالت باشد دارای خانواده اصیل باشد به تعبیر ما ایرانیها سر سفره پدر و مادر بزرگ شده باشد. ویژگی دوم شجاع باشد زنی که شجاعت و شهامت داشته باشد چرا که ویژگیهایی که از مادر به فرزند میرسد خیلی بیشتر از ویژگی که پدر به فرزند میرسد .
وی ادامه داد: نکته سوم که امام علی میفرمایند این است که در تعلیم و تربیت فرزندانش متخصص باشد و نکته چهارم با وقار، با احیا و با عفت باشد و زمانی که عقیل برادر امام علی(ع) به دنبال چنین خانمی میگردد حضرت امالبنین (س) را به امام علی(ع) معرفی میکنند البته اسم ایشان فاطمه است و بعداز ازدواج کنیه ایشان امالبنین (س)میشود. به خاطر اینکه خداوند چهار پسر از امیرالمومنین(ع) به ایشان عطا میکنند نام ایشان را امالبنین (س)میگذارند.
حجتالاسلام ریاضت در خصوص رشادتهای حضرتامالبنین(س) ادامه داد: یکی از تعاریف رشادت این است که خیلی مقاوم ،حلیم و صبور باشد و در موارد مشکلات و مصائب تامل بالایی داشته باشد بعد از واقع کربلا حضرت امالبنین(س) با توجه به اینکه چهار فرزندشان در کربلا به شهادت رسیدند واقعیت اینجاست به هر مادری خبر شهادت چهار فرزند در یک روز بدهند خیلی طاقت فرساست اما حضرت امالبنین (س) با آن رشادتی که داشتند نه تنها این خبر را تحمل کردند بلکه این مصیبت را در برابر مصیبت امام حسین (ع) کوچک میدیدند زمانی که بشیر خبر شهدای کربلا را به مدینه آورد حضرت امالبنین (س) کنار بشیر آمد و ایشان خبر شهادت فرزندانش را دادند ،اما ایشان از بشیر درباره امام حسین (ع) سوال میکردند و اعتنایی به خبر شهادت فرزندان خود نکردند زمانی که بشیر خبر شهادت امام حسین (ع) را گفتند حضرت امالبنین (س) خیلی با تعجب نگاه میکردند بشیر میگوید تا آن زمان نمیدانستم آن خانم کیست؟ از بقیه سوال کردم که این خانم را معرفی کنند و به من گفتند مادر حضرت عباس (ع) است و به حضرت امالبنین(س) گفتم چرا شما باور نمیکنید امام حسین (ع) به شهادت رسیدند.
حضرت امالبنین (س) فرمودند: چون من کسی را همراه امام حسین (ع) فرستادم که کسی جرات نکند با وجود عباس(ع) به امام حسین(ع) نزدیک شود و بشیر قصه شهادت حضرت عباس (ع) را به حضرت امالبنین (س) بیان میکنند حضرت امالبنین(ع) میفرمایند: فرزندان من و هر کسی که در این فلک روزگار زندگی میکنند به فدای امام حسین (ع) و خود این موضوع عظمت مادر را میرساند که شهادت فرزندانش را در برابر شهادت امام حسین (ع) کوچک میبیند و آن چیزی که طاقت فرسا و غیر قابل تحمل میداند شهادت فرزندانش نیست بلکه شهادت امام حسین (ع) میداند و این نشان میدهد که این مادر در تحمل مصیبت فرزندانش استقامت داشته و از همه مهمتر این است که به باور، اعتقادهای خود ملتزم بوده است و امام حسین (ع) را ولی و امام خود میدانسته و حاضر بوده همه چیز را فدای امام حسین (ع) کند تا امام حسین (ع) زنده باشد و برای ایشان مهم نبود فرزندانش شهید شدند.
کارشناس مذهبی عنوان کرد: حتی این موضوع را در رفتار فرزندان حضرت امالبنین (س) میبینیم و آن چیزی که در صحنه کربلا برای آنها مهم این است که یک مو از سر امام حسین (ع) کم نشود و این محصول تربیت حضرت امالبنین (س) است و آن زمان که امام علی (ع) به عقیل میفرمایند که کسی را برای همسری من انتخاب کنید که بتواند بچه تربیت کند و حضرت امالبنین (س) آن را به خوبی ایفا میکند.
حجتالاسلام و المسلمین ریاضت اظهار داشت: نکته دیگری که درباره حضرت امالبنین باید بگوییم این است که دست به خیر بودن حضرت امالبنین (س) است .حتی بعد از واقعه کربلا این کمک رسانی و رسیدگی به محرومان پررنگ شد البته این موضوع در خانه اهل بیت (ع) یک امر نهادینه شده است بعد از حضرت زهرا (س) در کمکرسانی به محرومان حضرت امالبنین (س) حرف اول را میزدند و این محصول تربیت در محضر امیرالمومنین (ع) است.
وی در خصوص گریه های بی امان حضرت ام البنین (ع)برای امام حسین (ع)بیان کرد:حضرت ام البنین (س) در همه ویژگیهای اخلاقی سرآمد هستند در بروز عواطف و احساسات هم یک مادر است طبق نقل تاریخ در قبرستان بقیع حاضر میشدند و چهار صورت قبر درست میکردند و میفرمودند به من امالبنین (ع) نگویید، چرا که امالبنین برای زمانی است که من صاحب فرزندان بودم و الان فرزندی ندارم، اما در بین ابراز احساساتی که میکردند بیشتر نام امام حسین (ع) را میبردند و میگفتند به فدای تو که کسی نبود یاریات کند وبرایت اقامه عزا به پا دارد ،امام حسین (ع) برای حضرت ام البنین (س) خیلی پررنگ بود و به باورهای خود اعتقاد راسخ داشت و هیچ مسئلهای باعث نشد از اعتقاد خود غافل شود.
وی در خصوص رفتار حضرت امالبنین (س) با فرزندان حضرت فاطمه (س) عنوان کرد: زمانی که حضرت امالبنین (س) با حضرت علی (ع) ازدواج میکنند. امام حسین (ع) 20 ساله و امام حسن (ع) 22 ساله هستند و حضرت زینب هم 16 ساله هستند و همه تشکیل خانواده داده بودند، اما نقل شده است حضرت امالبنین (س) نسبت به فرزندان امیرالمومنین (ع) شاید از یک مادر بیشتر مایه میگذاشتند و نقلهایی که در تاریخ است بچههای حضرت زهرا (س) احساس نامادری نسبت به امالبنین (س) نمیکردند و واقعا هیچ فرقی بین فرزندان خود و امیرالمومنین نمیگذاشت و اعتقاد ایشان به فرزندان حضرت زهرا (س) شگفتانگیز است و همه این رفتارها به خاطر اعتقاد ایشان به ائمه اطهار بود. حضرت امالبنین (س) یک خانم مسلمان و مومنه هستند و به آیه تطهیر و ولایت این خانواده باور دارد و ایشان در مسیر ایمانی حرکت میکند و مفتخر است همسر امیرالمومنین (ع) هستند و برای اهل بیت (ع) مادری میکند و نقش مادر را برای آنها ایفا میکند.
حجتالاسلام والمسلمین ریاضت در خصوص وفات حضرت امالبنین (س) تصریح کرد: ایشان بر اثر بیماری در مدینه از دنیا میروند اما برخیها گفتند به خاطر گریههایی که در بقیع میکردند بیماری برای آنها حاصل شد که به خاطر آن از دنیا رفتند و روایتهای مختلفی در وفات حضرت امالبنین(س) وجود دارد.
حجتالاسلام والمسلمین ریاضت در خصوص بهترین الگوی بانوان خاطرنشان کرد:
ما بعد از حضرت زهرا (س) و زینب کبری (س) اگر بخواهیم الگوی جامعهای برای
بانوان مسلمان و مومنه ارائه بدهیم حضرت امالبنین (س) بهترین و جامعترین الگو برای زنان ما هستند.
انتهای پیام/