احادیثی درباره زکات

مجموعه: احادیث و سخنان بزرگان

احادیثی درباره زکات

1- برکت در زکات

امام على علیه‏السلام:
 اَلبَرَکَةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّکاةَ وَ واسَى المُؤمِنینَ وَ وَصَلَ القرَبینَ؛
برکت در مال کسى است که زکات بپردازد، به مؤمنان مدد و یارى رساند و به خویشاوندان کمک نماید.
(تحف العقول، ص 172)

------------------------------------------------

2- زکات رفاه

 امام على علیه‏السلام:
زَکوةُ الیَسارِ بِرُّ الجیرانِ وَ صِلَةُ الرحامِ؛
زکاتِ رفاه، نیکى با همسایگان و صله رحم است.
 (غررالحکم، ح 5453)

------------------------------------------------

3- زکات عقل

امام على علیه‏السلام:
زکوةُ العَقلِ احتِمالُ الجُهّالِ؛
زکات عقل تحمّل نادانان است.
 (التوحید، ص 127)
------------------------------------------------

4- پذیرفته نشدن زکات در صورت ترک نماز جمعه

پیامبر صلى الله علیه و آله:
اِعلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَد فَرَضَ عَلَیکُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَکَها فى حَیاتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَملَهُ وَ لا بارَکَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَکاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَکَةَ لَهُ حَتّى یَتوبَ؛
بدانید که خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان که در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبک شمردن و یا انکار، آن را ترک کنند، با وجود این‏که پیشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در کارشان برکت ندهد، آگاه باشید نه زکات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذیرفته است. بدانید که زندگى آنان برکتى نخواهد داشت، مگر توبه کنند.
(عوالى اللالى، ج 2، ص 54، ح 146)
-----------------------------------------------

5- زکات دانش

 امام على علیه‏السلام:
زَکاةُ العِلمِ بَذلُهُ لِمُستَحِقِّهِ وَإجهادُ النَّفسِ فِى العَمَلِ بِهِ؛
زکات دانش، آموزش به کسانى که شایسته آن‏اند و کوشش در عمل به آن است.
(نهج الفصاحه، ح 781)
------------------------------------------------

6- زکات قدرت

 امام على علیه‏السلام:
زَکاةُ القُدرَةِ النصافُ؛
 زکات قدرت، انصاف است.
(غررالحکم، ج4، ص105، ح5448)
  ------------------------------------------------

7- کم نشدن ثروت با پرداخت زکات

امام صادق علیه‏السلام:
ثَلاثَةٌ اُقسِمُ بِاللّه‏ِ أَنَّهَا الحَقُّ ما نَقَصَ مالٌ مِن صَدَقَةٍ وَلازَکاةٍ وَلاظُلِمَ أَحَدٌ بِظَلامَةٍ فَقَدَرَ أَن یُکافِئَ بِها فَکَظَمَها إِلاّ أَبدَ لَهُ اللّه‏ُ مَکانَها عِزّا وَلا فَتَحَ عَبدٌ عَلى نَفسِهِ بابَ مَسأَلَةٍ إِلاّ فُتِحَ عَلَیهِ بابُ فَقرٍ؛
 به خدا قسم سه چیز حق است: هیچ ثروتى بر اثر پرداخت صدقه و زکات کم نشد، در حق هیچ کس ستمى نشد که بتواند تلافى کند، اما خویشتندارى نمود مگر این که خداوند بجاى آن به او عزت بخشید و هیچ بنده‏اى درِ خواهشى را به روى خود نگشود مگر این که درى از فقر به رویش باز شد.
(بحارالأنوار، ج78، ص209، ح79)
 ------------------------------------------------

8- زکات عامل خیر

 پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله:
لا تَزالُ اُمَّتى بِخَیرٍ ما تَحابّوا وَاَقامُوا الصَّلاةَ وَآتَوُا الزَکاةَ وَقَروا الضَّیفَ... ؛
امّتم همواره در خیر و خوبى اند تا وقتى که یکدیگر را دوست بدارند، نماز را برپا دارند، زکات بدهند و میهمان را گرامى بدارند...
(امالى طوسى، ص647، ح1340)
------------------------------------------------

9- زکات بدن

 پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله:
 لِکُلِّ شَیئٍ زَکاةٌ وَ زَکاةُ الاَبدانِ الصِّیامُ؛
براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
(الکافى، ج 4، ص 62)
  ------------------------------------------------

10- زکات زیر بنای اسلام

امام صادق علیه‏السلام:
اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزکوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛
سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.
(کافى، جلد2، ص 18)
 ------------------------------------------------

11- زکات فطره مکمل روزه

 امام صادق علیه‏السلام:
اِنَّ مِن تَمامِ الصَّومِ اِعطاءُ الزَّکاةِ یَعنى الفِطرَة کَما اَنَّ الصَّلوةَ عَلَى النَّبِى (ص) مِن تَمامِ الصَّلوةِ؛
تکمیل روزه به پرداخت زکات یعنى فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (ص) کمال نماز است.
(وسائل الشیعه، ج 6، ص 221)
 ------------------------------------------------

12- ماموریت پیامبر اخذ زکات از ثروتمندان

 پیامبر صلى الله علیه و آله :
 اُمِرْتُ اَن آخُذَ الصَّدَقَةَ مِن اَغْنیاءِکُم فَاَرُدَّها فى فُقَراءِکُم؛
 من مأمورم که صدقه (و زکات) را از ثروتمندانتان بگیرم و به فقرایتان بدهم.
(مستدرک الوسائل، ج 7، ص 105)

منبع:aviny.com

شعری زیبا در مورد خدا

مجموعه: آرامش سبز

پیش از اینها فکر می کردم که خدا
 خانه ای دارد کنار ابرها

مثل قصر پادشاه قصه ها
خشتی از الماس خشتی از طلا

پایه های برجش از عاج و بلور
بر سر تختی نشسته با غرور

ماه برف کوچمی از تاج او
 هر ستاره، پولکی از تاج او

اطلس پیراهن او، آسمان
نقش روی دامن او، کهکشان

 رعدو برق شب، طنین خنده اش
سیل و طوقان، نعره توفنده اش

دکمه ی پیراهن او، آفتاب
برق تیغ خنجر او مهتاب

 هیچ کس از جای او آگاه نیست
هیچ کس را در حضورش راه نیست

بیش از اینها خاطرم دلگیر بود
 از خدا در ذهنم این تصویر بود

آن خدا بی رحم بود و خشمگین
خانه اش در آسمان، دور از زمین

بود، اما در میان ما نبود
مهربان و ساده و زیبا نبود

در دل او دوست جایی نداشت
مهربانی هیچ معنایی نداشت

هر چه می پرسیدم، از خود، از خدا
 از زمین، از آسمان، از ابرها

زود می گفتند: این کار خداست
پرس وجو از کار او کاری خداست

 

هرچه می پرسی، جوابش آتش است
آب اگر خوردی، عذایش آتش است

تا ببندی چشم، کورت می کند
 تا شدی نزدیک، دورت می کند

کج گشودی دست، سنگت می کند
کج نهادی پای، لنگت می کند

با همین قصه، دلم مشغول بود
خواب هایم خواب دیو و غول بود

خواب می دیدم که غرق آتشم
در دهان اژدهای سرکشم

در دهان اژدهای خشمگین
بر سرم باران گرز آتشین

محو می شد نعرهایم، بی صدا
در طنین خنده ای خشم خدا

نیت من، در نماز و در دعا
ترس بود و وحشت از خشم خدا

هر چه می کردم، همه از ترس بود
مثل از بر کردن یک درس بود

مثل تمرین حساب و هندسه
مثل تنبیه مدیر مدرسه

تلخ، مثل خنده ای بی حوصله
سخت، مثل حل صدها مسئله

مثل تکلیف ریاضی سخت بود
مثل صرف فعل ماضی سخت بود

تا که یک شب دست در دست پدر
 راه افتادم به قصد یک سفر

در میان راه، در یک روستا
خانه ای دیدم، خوب و آشنا

زود پرسیدم: پدر، اینجا کجاست؟
گفت اینجا خانه ی خوب خداست

گفت: اینجا می شود یک لحظه ماند
 گوشه ای خلوت، نماز ساده خواند

 با وضویی، دست و رویی تازه کرد
با دل خود، گفتگویی تازه کرد

 گفتمش، پس آن خدای خشمگین
خانه اش اینجاست؟ اینجا، در زمین؟

گفت: آری، خانه ای او بی ریاست
فرش هایش از گلیم و بوریاست

مهربان و ساده و بی کینه است
مثل نوری در دل آیینه است

عادت او نیست خشم و دشمنی
نام او نور و نشانش روشنی

خشم نامی از نشانی های اوست
حالتی از مهربانی های اوست

قهر او از آشتی، شیرین تر است
مثل قهر مادر مهربان است

دوستی را دوست، معنی می دهد
قهر هم با دوست معنی می دهد

هیچکس با دشمن خود، قهر نیست
قهر او هم نشان دوستی ست

تازه فهمیدم خدایم، این خداست
 این خدای مهربان و آشناست

دوستی، از من به من نزدیکتر

آن خدای پیش از این را باد برد
نام او را هم دلم از یاد برد

 آن خدا مثل خواب و خیال بود
چون حبابی، نقش روی آب بود

 

می توانم بعد از این، با این خدا
دوست باشم، دوست، پاک و بی ریا

سفره ی دل را برایش باز کنم

می توان درباره ی گل حرف زد
صاف و ساده، مثل بلبل حرف زد

چکه چکه مثل باران راز گفت
 با دو قطره، صد هزاران راز گفت

می توان با او صمیمی حرف زد
مثل باران قدیمی حرف زد

می توان تصنیفی از پرواز خواند
با الفبای سکوت آواز خواند

می توان مثل علف ها حرف زد
با زبانی بی الفبا حرف زد

می توان درباره ی هر چیز گفت
می توان شعری خیال انگیز گفت

مثل این شعر روان و آشنا:
پیش از اینها فکر می کردم خدا… 

منبع:tebyan.net

26 راه برای تقویت ایمان

مجموعه: متفرقه دینی

بطور کلی برای تقویت ایمان نیاز به جامع خوبی ها و نیکی هاست که در اینجا به مهمترین آنها می پردازیم :

1) اخلاص در انجام اعمال

2) اتصال به قرآن و تدبیرو تامل در آیات الهی

3) ذکر و یاد خدا به صورت مداروم و مکرر

4) زیادت در انجام اعمال صالح

5) به خاطر آوردن سختی های جهنم و خوبی های بهشت

6) یادآوری سکرات و سختی های مرگ و عذاب قبر

7) توجه به دلائل قدرت الهی مثل طوفان ، زلزله و آتشفشان

8) محاسبه اعمال توسط خود انسان و مقایسه آن با آنچه باید باشد

9) انجام کامل واجبات و ترک تمامی محرمات دینی

10) سعی در انجام مستحبات و ترک مکروهات

11) تحقیق و بررسی مالهای حرام و حلام موجود در زندگی

12) دوری کردن از شبهات

13) تحقیق و پژوهش در سیره صالحین و نیک گامان

14) برادری و دشمنی با دیگران در راه خدا و برای خدا

15) بذل و انفاق فراوان

16) افزودن بر علم و دانش و دوری از جهل و نادانی

17) دعوت دیگران به سوی خدا

18) پرهیز از گناه

19) پرهیز از طمع در امور دنیوی

20) یکی کردن عمل و گفتار و تلاش برای پرهیزکاریو تقوا

21) شکر نعمت های خداوند و دوری اکید از کفران نعمت

22) خوش اخلاقی ، احسان و نیکوکاری

23) راست گویی و پرهیز از دروغ حتی مصلحتی

24) صبر و بردباری در مسائل و شدائد گوناگون

25) دوری از تکبر ، حسادت ، بداخلاقی و عصبانیت

26) و بسیاری عوامل دیگر ...

اسرار تسبیحات حضرت فاطمه (س)

مجموعه: داروخانه معنوی

تسبیحات حضرت فاطمه

تسبیحات حضرت زهرا-تسبیحات فاطمه یا تسبیحات حضرت زهرا ذکری است که شیعیان معمولاً پس از هریک از نمازهای یومیه می‌گویند.

۱ دستور تسبیح

۲ تاریخچه

۳ اهمیت تسبیح فاطمه

۴ تسبیح تربت

دستور تسبیح

تسبیح فاطمه به این صورت است:

۳۴ بار الله اکبر

۳۳ بار الحمدلله

۳۳ بار سبحان الله

تاریخچه(تسبیحات حضرت زهرا)

به نقل از دانشنامه اسلام، از معتبرترین منابع اسلام شناسی، در سال‌های اول ازدواج با فاطمه، علی پول کمی کسب می‌کرد. او از چاه آب می‌کشید و مزارع دیگران را آبیاری می‌کرد. فاطمه نیز خود خدمتکاری نداشت و خود غلات را با دست آسیاب می‌کرد و بر اثر کار دستانش تاول زده بود. روزی علی خبر دار می‌شود که محمد چند برده دریافت کرده‌است. علی فاطمه را می‌فرستد تا یکی از این برده‌ها را از پدرش دریافت نماید. فاطمه پیش پدرش می‌رود اما در خود این را نمی‌بیند که چنین درخواستی نماید. سرانجام علی خود به همراه فاطمه راهی منزل محمد می‌شود، اما در خواست او از طرف محمد رد می‌شود. محمد به آنها گفت که «او نمی‌تواند اجازه دهد که اصحاب صفه از گرسنگی رنج بکشند» و «من باید برده‌ها را بفروشم و پول آنها را صرف کمک به آنها کنم». محمد در عوض تسبیحی که به تسبیح فاطمه زهرا معروف است را به زوج جوان می‌آموزد. گویند علی هیچگاه پیش از خواب، گفتن این تسبیح را ترک نمی‌کرد.

اهمیت تسبیح فاطمه(تسبحات حضرت زهرا)

در منابع شیعی نسبت به تسبیحات فاطمه توجه فراوانی شده‌است و اهمیت آن بسیار زیاد قلمداد می‌شود.

از محمد بن علی (امام پنجم شیعه) شده است: «خدای تعالی با چیزی بهتر از تسبیح حضرت زهرا تمجید و عبادت نشده‌است زیرا اگر بهتر از آن چیزی بود، رسول خدا آن را به فاطمه علیهاسلام می‌آموخت.»

از جعفر صادق، امام ششم شیعیان نقل شده است: «تسبیح زهرا علیهاسلام صد ذکر است ولی در میزان سنجش اعمال، هزار ذکر محسوب می‌گردد، شیطان را دور و خدای تعالی را راضی می‌کند. ما همانطور که به بچه‌های خود دستور می‌دهیم نماز بخوانند، دستور می‌دهیم تسبیح فاطمه را بگویند. کسی که تسبیح فاطمه زهرا را درست بعد از نماز واجب و قبل از برخاستن از سجاده بگوید، و آن را به گفتن لااله الا الله ختم کند، خدای تعالی او را می‌آمرزد.»

تسبیح تربت

فاطمه تسبیحی با نخ پشمی درست کرده بود و با آن ذکرها را می‌شمرد. وقتی که حمزه کشته‌ شد، فاطمه از خاک حمزه تسبیح ساخت و همین سیره بعدها ادامه یافت تا اینکه تسبیح را از تربت حسین بن علی ساختند. جعفر صادق در اینباره گفته‌است: «ثواب ذکر با تسبیح تربت امام حسین ۷۰ برابر است.»

تسبیحات حضرت فاطمه

اسرار تسبیحات حضرت زهرا(علیهاالسلام)  

نجات از شقاوت
تسبیحات حضرت زهرا(علیهاالسلام) از آثار و برکات بسیارى برخوردار است که از جمله‏ ى آنها نجات یافتن از شقاوت و بدبختى است. هر انسانى به تناسب بینش و نگرشى که به جهان هستى و وجود پرآشوب خود دارد به دنبال خوشبختى است، و به عبارتى دیگر یکى از مهمترین مسائلى که همه‏ ى انسانها را آگاه یا ناآگاه به خود مشغول داشته است به طورى که کارهاى زندگى و برنامه‏ هایشان را در جهت وصول به آن پى‏ ریزى مى‏ کنند، مسئله‏ ى رسیدن به سعادت و گریز از شقاوت است.

منتهى از آنجایى که انسان اختیار دارد؛ راه خودش را باید آزادانه انتخاب کند. لذا انسان بعد از این که راه برایش نمایان شد، گاهى حسن انتخاب به خرج مى ‏دهد و راه هدایت مى‏ پیماید، و گاهى سوء انتخاب به خرج داده و راه ضلالت و گمراهى پیش مى‏ گیرد. و این مسئله شقاوت و سوء عاقبت مسئله ‏اى است که همه‏ ى آنان که به خود آمده‏ اند، از آن مى‏ ترسند و آنها که بصیرت ندارند و در خواب غفلت عمر مى‏ گذرانند از آن نیز به غفلت به سر مى‏ برند.

لذا آن دسته که داراى بصیرت هستند، به لحاظ خوف از شقاوت همیشه دست به دعا و ذکر بلند مى‏ کنند و با تضرع و اصرار از خداى خویش طلب دورى از شقاوت و رسیدن به سعادت مى ‏نمایند. مداومت بر تسبیحات حضرت فاطمه(علیهاالسلام)، موجب محفوظ ماندن از شقاوت و بدبختى است.

از این رو شایسته نیست که از برکات و آثار آن غفلت نموده و در انجام آن کوتاهى و سستى نماییم. امام صادق(علیه‏ السلام) در این رابطه مى‏ فرماید: «یا ابا هارون، انا نامر صبیاننا بتسبیح فاطمه علیهاالسلام کما نامرهم بالصلاه، فالزمه، فانه لم یلزمه عبد فشقى»(1)؛ اى ابا هارون! ما بچه‏ هاى خود را همانطور که به نماز امر مى‏ کنیم به تسبیحات حضرت فاطمه(علیهاالسلام) نیز امر مى‏ کنیم. تو نیز بر آن مداومت کن، زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است بنده‎ای که بر آن مداومت نموده است.

و نیز از این حدیث شریف استفاده مى‏ شود که شایسته است والدین محترم، تسبیحات حضرت زهرا (علیهاالسلام) را مانند نماز به فرزندانشان تعلیم کنند، باشد که مشمول این حدیث گردند.

دورى شیطان و خشنودى خدا
شیطان همواره دشمن دیرینه‏ ى انسان بوده و هست و هیچگاه انسان از حیله‏ ها و خواطر شیطانى او در امان نیست. شیطان بنا بر آیات الهى، دشمن قسم خورده‏ ى انسان است تا او را به هر طریق ممکن به گمراهى بکشاند. از این رو آدمى همیشه در معرض تهاجم شیطان و وساوس شیطانى است. بعضى انسانها در مقابل این تهاجم شیطانى و خواطر نفسانى همیشه در حال فرارند که در این صورت همواره مورد تعقیب شیطان و خواطرند، و هیچگاه خلاصى ندارند و اى بسا در آخر خسته شده و نفس ‏زنان تسلیم شوند، و عده‏ اى اندک در تلاش ‏اند که با مداومت بر ذکر و فکر و عمل، چنان رفتار کنند که شیطان و خواطر را از خود فرارى دهند و شیطان را از خود دور کنند که البته راهى است مشکل. کسانى که به این مقام برسند داراى نفس مطمئنه خواهند شد که دیگر دگرگونى در آن راه ندارد.

وقتى انسان توانست شیطان را از خود دور و طرد کند، و به طاعات عمل نماید و در کارها و اذکار و عبادت‎هاى خود اخلاص ورزد، رضایت خدا نیز حاصل گردد، چون شیطان و وساوس او یکى از بزرگترین موانع کسب رضایت و خشنودى حق تعالى است. آرى رضا و رضوان خداوند سبحان مطلوب سالکان و منتهاى آرزوى عارفان است.

یکى از راه‎هایى که مى‏ تواند شیطان را از انسان دور کرده و موجبات رضاى الهى را فراهم آورد مداومت بر تسبیحات حضرت فاطمه‏(علیهاالسلام) است. امام باقر (علیه‏السلام) مى‏ فرماید: «من سبح تسبیح فاطمه علیهاالسلام ثم استغفر، غفر له، و هى مائه باللسان، و الف فى المیزان، و یطرد الشیطان، و یرضى الرحمان»(2)؛ هر کس تسبیحات حضرت فاطمه(علیهاالسلام) را بجا آورد و پس از آن استغفار کند، مورد مغفرت قرار مى ‏گیرد، و آن تسبیح به زبان صد تا است، و در میزان (اعمال) هزار (ثواب) دارد، و شیطان را دور کرده، و خداى رحمان را خشنود و راضى مى ‏نماید.

از امام صادق(علیه‏ السلام) روایت است که وقتی انسان در جاى خواب خود مى‏ خوابد، فرشته‏ ی بزرگوارى و شیطان سرکشی به سوى او مى‏ آیند، پس فرشته به او مى‏ گوید:
روز خود را به خیر ختم کن و شب را با خیر افتتاح کن، و شیطان مى‏گوید: روز خود را با گناه ختم کن و شب را با گناه افتتاح کن. اگر اطاعت فرشته کرد و تسبیحات حضرت زهرا(علیهاالسلام) را در وقت خواب خواند، فرشته آن شیطان را مى‏ راند و از او دور مى‏ کند، و او را تا هنگام بیدارى محافظت مى‏کند، پس باز شیطان مى‏ آید و او را امر به گناه مى‏ کند و ملک او را به خیر امر مى‏ کند. اگر از فرشته اطاعت کرد و تسبیح آن حضرت را گفت آن فرشته، شیطان را از او دور مى‏ کند و حق تعالى عبادت تمام آن شب را در نامه ‏ى عملش مى‏ نویسد.(3)

برائت از دوزخ و نفاق
بنا بر روایت امام صادق(علیه‏السلام)، تسبیحات حضرت زهرا(علیهاالسلام) از جمله‏ ى ذکر کثیرى است که خداوند در قرآن کریم یاد فرموده است:

«تسبیح فاطمة الزهراء علیهاالسلام من الذکر الکثیر الذى قال الله عز و جل: «واذکروا الله ذکرا کثیرا.» و از طرفى رسول گرامى اسلام فرموده است: «من اکثر ذکر الله عز و جل احبه الله و من ذکر الله کثیرا کتبت له برائتان؛ برائة من النار و برائة من النفاق»(4)؛ هر کس ذکر خداى عزوجل را بسیار کند خداوند او را دوست دارد، و هر کس ذکر خدا را بسیار کند براى او دو برائت(منشور آزادى) نوشته شود: یکى برائت از آتش جهنم، و دیگرى برائت از نفاق و دورویى. لذا تسبیحات صدیقه‏ ى طاهره اگر با شرائطش انجام پذیرد، موجب برائت از دوزخ و نفاق مى‏ گردد.

پی‎نوشت‎ها
1ـ فروع کافى، کتاب الصلاه، ص 343، ح 13.
2ـ وسائل الشیعه، ج 4، ص 1023، ح 3.
3ـ شیطان دشمن دیرینه‏ى انسان، محمد نصیرى، ص 136.
4ـ اصول کافى، ج 2، ص 499، ح 3.

منبع:تبیان

wikipedia.org

احکام طهارت

مجموعه: احکام دینی

آب مطلق و مضاف

.سئوال1_ آب چند نوع است؟

جواب ـ آب دو نوع است: مطلق و مضاف.

س 2_ آب مضاف چه خصوصیتی دارد؟

ج ـ آب مضاف دو خصوصیت دارد:

الف) از چیزی گرفته شود مانند: آب هندوانه و { کلیه آب میوه ها}.

ب) آبی که با گل { یا شکر چای قهوه و ... } مخلوط گردد.

س 3_ آب مطلق چه آبی است؟

ج ـ آبی است که هیچ کدام از خصوصیت و اوصاف آب مضاف را نداشته باشد.

س 4_ آب مطلق بر چند قسم است؟

ج ـ آب مطلق پنج قسم است: آب کُر _ آب قلیل _ آب جاری _ آب باران _ آب چاه.

1_ آب کُر

س 1_ آب کُر چه خصوصیاتی دارد؟

ج ـ آب کُر مقدار آبی است که اگر در ظرفی که طول و عرض و عمق آن هر یک 3 وجب است و یا ظرفی که مجموعاً 27 وجب باشد بریزند آن ظرف پر شود.

س 2_ در چه صورت عین نجس یا چیزی که نجس شده است آب کُر را نجس می کند؟

ج ـ در صورتی که عین نجس مانند بول یا خون یا چیزی که نجس شده است مانند لباس نجس به آب کر برسد و آب بو، رنگ و یا مزه نجاست را بگیرد نجس می شود.

س 3_ اگر عین نجس یا چیزی که نجس است به آب کر برسد اما رنگ یا بو یا مزه آب را تغییر ندهد آیا نجس می شود؟

ج ـ خیر _ اگر تغییر نکند نجس نمی شود.

س 8_ آیا در صورت تغییر رنگ، بو و یا مزه آب به وسیله غیر نجس آن آب نجس می شود؟

ج ـ خیر، اگر رنگ یا مزه و یا بوی آب کر بر اثر غیر نجاست تغییر کند نجس نمی شود.

س 9_ حکم آبی که بیشتر از کر است و عین نجس به آن رسیده چه می باشد؟

ج ـ اگر عین نجس مانند خون به آبی که بیشتر از کر باشد برسد و بو، رنگ و یا مزه قسمتی از آن را تغییر دهد چنانچه مقداری که تغییر نکرده کمتر از کر باشد تمام آب نجس می شود و اگر به اندازه و یا بیشتر از کر باشد فقط مقداری که بو، رنگ و یا مزه آ ن تغییر کرده است نجس می باشد.

س 10_ آب فواره در چه صورت می تواند آب نجس را پاک کند؟

ج ـ در صورتی که آب فواره متصل به کر باشد آب نجس را پاک می کند.

س 11_ آیا آب فواره ای که قطره قطره روی آب نجس می ریزد موجب پاک شدن آن آب می شود؟

ج ـ اگر قطره قطره روی آب نجس بریزد آن را پاک نمی کند. مگر چیزی را روی فواره بگیرند تا آب آن قبل از قطره قطره شدن به آب نجس متصل شود و بنا بر احتیاط مستحب آب فواره با آب نجس مخلوط گردد.

س 12_ در چه صورتی آبی که از شستن چیز نجس می ریزد پاک است؟

ج ـ چیز نجس را زیر شیری که متصل به کر است بشویند آبی که از آن می ریزد اگر متصل به کر باشد و بو، رنگ و یا مزه نجاست را نگرفته باشد و عین نجاست نیز در آن نباشد پاک است.

س 13_ اگر مقداری از آب کر یخ ببندد و مقداری از آن یخ نبندد و در همین حال نجسی به آن برسد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ اگر مقداری از آب کر یخ ببندد و باقی آن به اندازه کر نباشد چنانچه نجاست به آن برسد نجس می شود و هر مقدار از یخ نیز که آب می شود نجس است.

س 14_ اگر در قلیل و کثیر بودن آبی شک کردیم چه وظیفه ای داریم؟

ج ـ آبی که به اندازه کر بوده اگر انسان شک کند که از کر کمتر شده یا نه در حکم، آب کر است. یعنی نجاست را پاک می کند و اگر نجاستی به آن برسد نجس نمی شود و آبی که کمتر از کر بوده و انسان شک دارد به مقدار کر شده یا نه حکم آب کر را ندارد و بنا بر احتیاط لازم نیست در این گونه موارد تفحص و تحقیق نماید.

س 15_ کر بودن آب از چه راههایی ثابت می شود؟

ج ـ از سه راه کر بودن آب ثابت می شود که به شرح ذیل می باشد:

الف) خود انسان یقین کند که آب به اندازه کر است.

ب) دو مرد عادل یا یک نفر خبر دهد که این آب مثلاًبه اندازه کر است.

ج) کسی که آب در اختیار اوست بگوید که آب به اندازه کر است. مثلاً حمامی بگوید آب حمام به اندازه کر است.

2_ آ ب قلیل

س 16_آب قلیل به چه آبی می گویند؟

ج ـ آبی که از کر کمتر باشد و از زمین بجوشد.

س 17_ اگر آب قلیل بر چیز نجس بریزد و یا نجس به آب قلیل برسد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ اگر آب قلیل بر چیز نجس بریزد یا چیز نجس به آن برسد نجس می شود.

س 18_ در صورتی که آب قلیل از بالا و با فشار بر چیز نجس بریزد، چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ اگر از بالا و یا با فشار بر چیز نجس بریزد مقداری که به آن چیز می رسد نجس و بقیه آب پاک است.

س 19_ حکم آب قلیلی که برای برطرف کردن عین نجاست، روی چیز نجسی ریخته می شود و از آن جدا می گردد، چیست؟

ج ـ این آب نجس است و بنا بر احتیاط مستحب نیز باید از آب قلیلی که بعد از برطرف شدن عین نجاست برای آب کشیدن چیز نجس روی آن می ریزند و از آن جدا می شود، اجتناب شود.

س 20_ آبی که برای شستن مخرج بول و غایط به کار می رود، با چه شرطی پاک است و چیزی را که به آن برسد، نجس نمی کند؟

ج ـ آب مذکور با پنج شرط پاک است و اگر چیزی به آن برسد، نجس نمی شود: اول) بو یا رنگ و یا مزه نجاست نگرفته باشد. دوم) نجاستی از خارج به آن نرسیده باشد. سوم) نجاست دیگری مانند خون غیر متعارف با بول و غایط بیرون نیامده باشد. چهارم) ذره های غایط در آب پیدا نباشد. پنجم) به اطراف مخرج بیشتر از مقدار معمول نجاست نرسیده باشد.

3_ آب جاری

س 21_ آب جاری به چه آبی می گویند؟

ج ـ آب جاری به آبی می گویند که از زمین بجوشد و جریان داشته باشد. مانند آب چشمه و قنات.

س 22_ اگر آب جاری کمتر از کر بود چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ آ ب جاری اگر چه کمتر از کر باشد چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتی بو، رنگ و یا مزه آن بر اثر نجاست تغییر نکرده، پاک است.

س 23_ آب جاری در چه صورت نجس می شود؟

ج ـ در صورتی که نجاستی به آب جاری برسد و مقداری از آن بر اثر نجاست تغییر کند فقط همان مقدار نجس می شود و قسمتی که متصل به چشمه است اگر چه کمتر از کر باشد پاک است و آبهای دیگر اگر چه به اندازه کر باشد و یا به سبب آبی که تغییر نکرده به آب طرف چشمه متصل باشد پاک و گرنه نجس است.

س 24_ حکم آب چشمه ای که جاری نیست چه می باشد؟

ج ـ آب چشمه ای که جاری نیست ولی طوری است که از آن بردارند باز می جوشد در حکم آب جاری می باشد یعنی اگر نجاست به آن برسد تا وقتی بو، رنگ و یا مزه آن بر اثر نجاست تغییر نکرده باشد پاک است.

س 25_ آب ایستاده و متصل به آب نهر چه حکمی دارد؟

ج ـ آبی که کنار نهر ایستاده و متصل به آن می باشد حکم آب جاری را دارد.

س 26_ حکم آب چشمه ای که گاهی می جوشد و گاهی خشک می باشد چیست؟

ج ـ چشمه ای که مثلاً در زمستان می جوشد و در تابستان از جوشش می افتد، فقط وقتی که می جوشد درحکم آب جاری است.

س 27_ آب حوض حمام در چه صورت پاک است؟

ج ـ آب حوض حمام اگر چه کمتر از کر باشد چنانچه به خزینه ای که آب آن به اندازه کر است متصل باشد مانند آب جاری است.

س 28_ آب لوله های حمام و سا ختمانها که از شیرها و دوشها می ریزد چیست؟

ج ـ اگر متصل به کر باشد مانند شبکه های آبرسانی در شهرها در حکم آب جاری است.

س 29_ آبی که بر روی زمین جریان دارد و از زمین نمی جوشد چیست؟

ج ـ آبی که بر زمین جریان دارد و از زمین نمی جوشد چنانچه کمتر از کر باشد و نجاست به آن برسد نجس می شود.

4_ آب باران

س 30_ آب باران در چه صورت چیز نجس را که در آن عین نجاست نیست پاک می کند؟

ج ـ اگر بر چیز نجس که عین نجاست در آن نیست یک مرتبه باران ببارد جایی که باران به آن برسد پاک می شود. ولی باریدن دو سه قطره فایده ندارد بلکه باید طوری باشد که بگویند: باران می آید و بنا بر احتیاط مستحب باران مقداری باشد که بر زمین سخت جاری شود.

س 31_ باران فرش لباس و مانند آن را چگونه پاک می کند؟

ج ـ چنانچه با آب باران شسته شود فشار لازم نیست.

س 32_ اگر باران بر عین نجس ببارد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ اگر باران بر عین نجس ببارد و به جای دیگر ترشح کند چنانچه عین نجاست همراه آن نباشد و بو یا رنگ و یا مزه نجاست نگرفته باشد پاک است. پس اگر باران بر خون ببارد و ترشح کند چنانچه ذره ای خون در آن باشد یا بو یا رنگ و یا مزه خون گرفته باشد نجس می شود.

س 33_ سقف ساختمان یا روی بام که عین نجاست دارد در صورت باریدن باران بر آن چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ اگر بر سقف ساختمان یا روی بام عین نجاست باشد تا وقتی باران بر بام می بارد آبی که به چیز نجس رسیده و از سقف یا ناودان می ریزد پاک است ولی بعد از قطع شدن باران اگر معلوم باشد آبی که می ریزد به چیز نجس رسیده است نجس می باشد.

س 34_ آیا آب باران زمین نجس را پاک می کند؟

ج ـ زمین نجسی که باران بر آن ببارد پاک می شود. اگر باران بر زمین جاری شود و به جای نجسی که زیر سقف است برسد آن را نیز پاک می کند.

س 35_ آیا خاک نجسی که بر اثر باران گل شده پاک است؟

ج ـ بله خاک نجسی که بر اثر باران گل شده است پاک می باشد.

س 36_ حکم آ ب بارانی که در جایی جمع شده است چیست؟

ج ـ هر گاه آب باران در جایی جمع شود اگر چه کمتر از کر باشد چنانچه هنگامی که باران می آید چیز نجسی را در آن بشویند و آب بو یا رنگ و یا مزه نجاست نگیرد آن نجس پاک می شود.

س 37_ اگر بر فرش پاکی که روی زمین نجس است باران ببارد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ اگر بر فرش پاکی که روی زمین نجس است باران ببارد و بر زمین نجس جاری شود فرش نجس نمی شود و زمین نیز پاک می گردد.

5_ آب چا ه

س 38_ حکم آب چاه چیست؟

ج ـ آب چاهی که از زمین می جوشد اگر چه کمتر از کر باشد، چنانچه نجاست به آن برسد تا وقتی بو یا رنگ و یا مزه آن بر اثر نجاست تغییر نکرده، پاک است ولی مستحب است پس از رسیدن بعضی از نجاستها به چاه به مقداری که در الفقه بیان شده است از آب آن بکشند.

س 39_ آب چاهی که نجاست در آن ریخته شده است چیست؟

ج ـ اگر نجاستی در چاه بریزد و بو یا رنگ و یا مزه آب را تغییر دهد چنانچه تغییر آب چاه از بین برود پاک می شود اگر چه بنا براحتیاط مستحب باید با آبی که از چاه می جوشد مخلوط گردد.

س 40_ حکم آب بارانی که بعد از ایستادن باران در گودالی با آب دیگری جمع شود چیست؟

ج ـ اگر آب باران پس از ایستادن با آب دیگری در گودالی جمع شود و کمتر از کر باشد با رسیدن نجاست به آن نجس می شود.

احکام آبـها

س 41_ حکم آب مضاف چیست؟

ج ـ آب مضاف چیز نجس را پاک نمی کند و وضو و غسل با آن باطل است.

س 42_ اگر نجاستی به آب مضاف برسد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ آب مضاف هر قدر زیاد باشد ــ البته نه به اندازه چاههای نفت و مانند آن ــ اگر ذره ای نجاست به آن برسد نجس می شود.

س 43_ اگر آب مضاف از بالا روی نجس بریزد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ چنانچه از بالا روی نجس بریزد مقداری که به چیز نجس رسیده، نجس و مقداری که بالاتر از آن است پاک می باشد. مثلاً اگر گلاب را از گلابدان روی دست نجس بریزند، آنچه به دست رسیده نجس و آنچه به دست نرسیده، پاک است و همچنین اگر مانند فواره با فشار از پایین به بالا برود، اگر نجاست به قسمت بالای آب برسد، پایین آب نجس نمی شود.

س 44_ حکم آب مضافی که نجس است و با آب کر مخلوط شده چیست؟

ج ـ اگر آب مضاف نجس طوری با آب کر یا جاری مخلوط شود که دیگر بر آن آب مضاف نگویند پاک می شود.

س 45_ آبی که مطلق بوده و معلوم نیست مضاف شده یا نه چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ در حکم آب مطلق است یعنی چیز نجس را پاک می کند و وضو و غسل نیز با آن صحیح است.

س 46_ آبی که مضاف بوده و معلوم نیست مطلق شده یا نه چه حکمی دارد؟

ج ـ در حکم آب مضاف است یعنی چیز نجس را پاک نمی کند و وضو و غسل نیز با آن باطل است.

س 47_ آبی را که اصلاً نمی دانیم مضاف است یا مطلق چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ آبی که معلوم نیست مطلق است یا مضاف و معلوم نیست که قبلاً مطلق بوده یا مضاف نجاست را پاک نمی کند. وضو و غسل نیز با آن باطل است ولی اگر به اندازه کر یا بیشتر با شد و نجاست به آن برسد به نجاست آن حکم نمی شود.

س 48_ اگر عین نجاست به آن برسد چه حکمی پیدا می کند؟

ج ـ آبی که عین نجاست مانند خون و بول به آن برسد و بو یا رنگ و یا مزه آن را تغییر دهد اگر چه کر یا جاری باشد نجس می شود.

س 49_ اگر بو یا رنگ و یا مزه آب بر اثر نجاست بیرون از آن تغییر کرده چیست؟

ج ـ اگر بو یا رنگ و یا مزه آب بر اثر نجاستی که بیرون از آن است عوض شود _مثلاًًًًً مرداری که پهلوی آب است بوی آن را را تغییر دهد _ عدم نجاست آن است و رعایت احتیاط لازم نمی باشد گر چه خوب است.

س 50_ حکم آبی که عین نجاست در آن ریخته شده، اگر با کر یا جاری متصل شود چیست؟

ج ـ آبی که عین نجاست مانند خون و بول در آن ریخته و بو یا رنگ و یا مزه آن را تغییر داده باشد چنانچه به آب کر یا جاری متصل شود و یا باران به آن ببارد یا باد باران را در آن بریزد و یا آب باران از ناودان در آن جاری شود و تغییر آن را از بین ببرد پاک می شود.

س 51_ آیا آبی که بعد از آب کشیدن چیز نجس در آب پاک از آن می ریزد پاک است یا نجس؟

ج ـ اگر چیز نجسی را در آب کر یا جاری آب بکشند آبی که بعد از بیرون آوردن ازآن می ریزد پاک است.

س 52_حکم آبهایی که قبلاً پاک یا نجس بوده و معلوم نیست نجس شده یا نه چه می باشد؟

ج ـ آبی که پاک بوده و معلوم نیست نجس شده یا نه پاک است و آبی که نجس بوده و معلوم نیست پاک شده یا نه نجس است.

س 53_ نیم خورده حیوانات نجس و نیم خورده حیوانات حرام گوشت چه حکمی دارد؟

ج ـ نیم خورده سگ، خوک و کافر که نجس هستند نجس و خوردن آن حرام است و نیم خورده حیوانات حرام گوشت پاک و خوردن آن مکروه می باشد مگر نیم خورده گربه که خوردن آن کراهت ندارد.