اسراری از یک تسبیح اعجاب انگیز
با اینکه اذکار وارد شده در منابع اسلامی از آن جهت که ذکر خداوند متعال هستند داراى فضیلت مى باشند و موجب پاکی دل و جلای روح می شوند اما بعضی از آنها بر بعضی دیگر برتری داده شده اند.
در این میان تاکید شیعه بر افضل بودن تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام دلیل دیگرى دارد و آن این است که این تسبیح منسوب به دختر گرامى پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله یعنى حضرت فاطمه علیهاالسلام مى باشد و آن حضرت تا آخرین لحظات حیات بر انجام آن مداومت داشته و در هیچ حال آن را ترک نمى کرده است.
در این نوشتار به برخی از اسرار و برکات این ذکر ملکوتی خواهیم
پرداخت.
تسبیح بانو چیست
امام على علیه السلام فرمود: او
(فاطمه علیهاالسلام) با وجود اینکه از محبوبترین اشخاص در نزد رسول خدا صلى الله
علیه و آله بود ولى خدمتکارى نداشت و خود کارهاى منزل را انجام مى داد، او با مشک
آب مى آورد تا آنجا که اثر بند آن در شانه و سینه او باقى مانده بود و آنقدر خانه
را جارو کرد که غبار، تمام لباسهایش را در بر گرفته بود، و آنقدر در زیر دیگ غذا
آتش افروخته بود که لباسهایش رنگ عوض کرده و بوى دود مى داد؛ هنگامى که سختى هاى
او بیشتر شد، به او گفتم: چرا نزد پیامبر صلى الله علیه و آله نمى روى و از او
کنیزى نمى خواهى تا در کارهاى خانه به تو کمک کند؟
فاطمه به نزد رسول خدا صلى الله علیه
و آله رفت تا در این باره با وى سخن بگوید، ولى از آن جهت که اشخاصى نزد پیامبر
بودند، چیزى نگفته به خانه بازگشت
.
پیامبر که دریافته بود فاطمه براى عرض
حاجتى به نزد وى آمده ، صبح روز بعد به نزد ما آمد و از فاطمه درباره علت مراجعه
روز گذشته اش سۆ ال نمود. و من آنچه را که بین خودم و فاطمه صحبت شده بود، به رسول
خدا صلى الله علیه و آله عرض کردم
.
رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:
اى فاطمه ! به تو چیزى را عطا کنم که از خدمتکار و دنیا با آن چه در آن است بهتر
باشد. بعد از نماز سى و چهار مرتبه الله اکبر، سى و سه مرتبه الحمدلله و سى و سه
مرتبه سبحان الله بگو. این کار براى تو بهتر است از آن چه در دنیا مى خواهى و آن
چه در آن است. در این حال فاطمه سه بار گفت: از خدا و رسولش راضى شدم و چنین خواهم
کرد. (1)
امام باقر علیه السلام
مى فرماید:
به خداوند سوگند اگر
چیزى بهتر از این تسبیح وجود داشت، همانا رسول خدا صلى الله علیه و آله او را به
فاطمه علیهاالسلام مى آموخت .(2)
آثار و برکات تسبیح دخت رسول
تسبیح حضرت زهرا علیهاالسلام از آثار
و برکات بسیاری برخوردار است که با توجه به روایات اسلامی به پاره ای از آن اشاره
می شود.
1. آمرزش گناهان
امام صادق علیه السلام می
فرماید:
هر کس پس از اتمام نماز واجب و قبل از
آنکه حالت نماز را بر هم زند - در همان حالت نشسته و رو به قبله - تسبیح حضرت
فاطمه علیهاالسلام را به جاى آورد گناهان او بخشیده مى شود. (3)
2. نجات از بدبختی
امام صادق علیه السلام می فرماید:
ای اباهارون! ما بچّههای خود را
همانطور که به نماز امر میکنیم، به تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام نیز امر می
کنیم. تو نیز بر آن مداومت کن؛ زیرا هرگز به شقاوت نیفتاده است، بندهای که بر آن
مداومت نموده است.(4)
3. پاداش بهشت
امام صادق علیه السلام مى
فرماید:
هر کس تسبیح فاطمه علیهاالسلام را در
نماز واجب و قبل از این که از حالت جلوس تشهد و سلام خارج شود به جا آورد، خدا
بهشت را بر او واجب کند. (5)
4. بسیار به یاد خدا
امام صادق علیه السلام درباره آیه
«اذکروا الله ذکرا کثیرا» مى فرماید:
کسى که تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام
را بگوید، خدا را به ذکر کثیر یاد کرده است.(6)
و نیز مى فرماید: هر کس شب را با
تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام سپرى کند (و هنگام خواب تسبیح گوید) از مردان و
زنانى باشد که خدا را زیاد یاد مى کنند.(7)
5. سپری در برابر شیطان
امام باقر علیه السلام می فرماید:
هر کس تسبیح حضرت فاطمه
علیهاالسلام را به جا آورد و پس از آن استغفار کند، مورد مغفرت قرار میگیرد و آن
تسبیح به زبان صد است و در میزان (اعمال) هزار (ثواب) دارد و
شیطان را دور کرده و خدای رحمان را خشنود مینماید.(8)
همچنین از امام صادق علیه السلام
منقول است که:
هرگاه یکى از شما به بستر رود، فرشته
اى بزرگوار و شیطانى سرکش به سرعت به سوى او آیند. آن فرشته به او گوید: روزت را
به خوبى ختم کن، و شبت را به خوبى بگشا. و شیطان به او گوید: روزت را به گناه ختم
کن، و شبت را به گناه بگشاى .
پس اگر شخص از فرشته بزرگوار اطاعت کند
و روزش را به یاد خدا ختم نماید و شبش را هنگامى که به بستر رود به یاد خدا آغاز
کند و سى و چهار مرتبه الله اکبر و سى و سه مرتبه سبحان الله و سى و سه مرتبه
الحمد لله بگوید، آن فرشته ، شیطان را از او مى راند و شیطان دور مى شود.
و آن فرشته تا زمانى که وى از خواب
بیدار شود، او را محافظت نماید. و هنگامى که شخص از خواب بیدار شود، (باز هم ) آن
شیطان به سوى او بشتابد و مانند آنچه قبل از خواب وى را گفته بود، به او بگوید.
و آن فرشته نیز مانند آن چه قبل از این که بخوابد به او گفته
بود، به وى بگوید. پس اگر آن بنده خداى عز و جل را همانسان که اول (در شب گذشته و
قبل از خواب ) یاد کرده بود، (مجددا) یاد کند، آن فرشته شیطان را از او براند و
شیطان از وى دور شود، و خداوند عزوجل ثواب عبادت شب را براى او بنویسد. (9)
او با وجود اینکه از محبوبترین اشخاص
در نزد رسول خدا صلى الله علیه و آله بود ولى خدمتکارى نداشت و خود کارهاى منزل را
انجام مى داد، او با مشک آب مى آورد تا آنجا که اثر بند آن در شانه و سینه او باقى
مانده بود و آنقدر خانه را جارو کرد که غبار تمام لباسهایش را در بر گرفته بود، و
آنقدر در زیر دیگ غذا آتش افروخته بود که لباسهایش رنگ عوض کرده و بوى دود مى
داد
روش ختم صحیح تسبیح
در تسبیح حضرت فاطمه علیهاالسلام
شایسته است به نکاتی که در روایات بیان شده است، توجه نماییم. از قبیل:
-ابتدا از الله اکبر آغاز کنیم و سپس الحمدلله و در آخر ذکر سبحان
الله به جاى آوریم .(10)
-اذکار آن را متصلا انجام داده و قطع نکنیم.(11)
-بلافاصله پس از سلام نماز گفته شود(12)
-بعد از اتمام تسبیح ، ذکر لا اله الا الله نیز گفته شود.(13)
ر این میان چنانچه پس از اتمام تسبیح
شک کردیم که آیا تعداد اذکار را درست گفته ایم یا نه ، طبق نظر بزرگان دین با توجه
به «قاعده فراغ» به شک مذکور توجه نکرده و بنا را بر صحت مى گذاریم.
شایان ذکر است که تسبیح حضرت فاطمه
علیهاالسلام از ذکرهاى مجرب و مشهور است که به جاى آوردن آن در همه حال و همه جا
مطلوب است و اینکه در برخى از موارد خاص مانند بعد از اقسام نمازها(14)، قبل از خواب(15)،
به هنگام سفر(16)، بعد از نمازهاى نافله (17)
و غیره توصیه شده است مانع از آن نمى
شود که با به جاى آوردن آن در سایر مواقع و در همه حال، از فواید و آثار مترتب بر
آن بهره مند نباشیم
.
ساده اما راهگشا
همانطور که در روایات مشاهده شد،
نباید چنین پنداشت که این تسبیح به لحاظ اینکه ظاهری بسیار خلاصه دارد و انجام
دادن آن بسیار آسان است، چگونه میشود از چنین آثار و برکاتی برخوردار باشد؟!
آری! این تسبیح به ظاهر بسیار خلاصه است؛ امّا در نزد آگاهان و عارفان آشنا،
دریایی از حقایق و اسرار توحید را در بر دارد و نیز انجام آن به ظاهر خیلی آسان
است؛ ولی اگر خوب به جا آورده شود، کلید باز نمودن بسیاری از دربهای بسته است.
از فشار قبر ایمن خواهد بود؛ و پیوسته
از قبرش تا پهنه آسمان نوری می درخشد تا هنگامی که خداوند او را از قبرش خارج
نماید.
اغلب مۆمنین شناخت عمیقی از «سوره یس»
ندارند و از مناقب و فضائل و آثار دنیوی و اخروی آن غافل هستند. لذا در دام
مشکلات، غمها و غصهها و کدورتها گرفتار می مانند. اما در مجلس محبّت و مودّت
مقرّبان درگاه خداوند، از «سوره یس» سخن بسیار است و انسان با
اندک توجّهی به بیانات پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و ائمه اطهار
(علیهم السلام) و بزرگان مکاشفه و سیر و سلوک، به این حقیقت پی می برد که سوره یس
از موقعیت ویژه و مرتبهای بس بلند برخوردار است و اگر آدمی بتواند با آن فضایل و
مناقب آشنا شود، خواهد توانست فواید کاملی را از آن خود سازد.
امامان (علیهم السلام) برای این که
مۆمنان را از موقعیت ممتاز این سوره که چونان قلّهای پوشیده از فضایل است، آگاه
کنند، فرموده اند: «یس قلب قرآن است».
موقعیت ممتاز و جایگاه برتر و منحصر
به فرد بودن قلب در بدن انسان بر کسی پوشیده نیست.
سوره یس نیز دارای همان موقعیت و
جایگاه در میان دیگر سوره ها است و از این رو لازم است قدری از برداشت سطحی و
عمومی از این سوره فراتر رویم و با بخشی از فضایل و مناقب این سوره آشنا شویم.
چنین نیست که فضایل و عجایب سوره یس
تنها در زمانه خاصّی کشف شده باشد. با مطالعه تاریخ در می یابیم از همان صدر
اسلام، از این سوره با شگفتی یاد میشده و فضایلش معروف بوده است. حتّی گاهی
بزرگانی را به فکر وا می داشته که این همه فضیلت برای این سوره ناشی از کدام یک از
آیات آن است.
ابن عباّس می گوید: مدّت ها فکر می
کردم که منشأ این همه فضیلت در سوره یس چیست. او میگوید تمام آثار و فضایل این
سوره به دلیل وجود این آیه شریفه است: «إنَّما أمْرُهُ إذا أرادَ شَیئاً اَنْ یقولَ لَهُ کُنْ فَیکُونَ» «همانا
فرمان او چنین است که هرگاه چیزی را اراده کند، تنها به آن می گوید: «موجود باش!»
آن نیز بی درنگ موجود می شود.»
طرز خواندن سوره یس
بزرگانی که خود با این سوره مأنوس
بودهاند اغلب برای شاگردان و افراد پاک نهاد در مورد قرائت آن سوره دستورالعمل
هایی نیز داشتهاند.
متألّه بزرگ قرآنی و عارف بلند پایه،
آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی (ره) به شاگردان خود چنین سفارش می کردند
که هر شب قبل از خواب، سوره یس را بخوانید، ولی قبل از شروع و بعد از اتمام آن، 14
صلوات بفرستید. یعنی این سوره را در بین این صلواتها قرار دهید. بی شک این 14
صلوات هم یکی از اسرار مهم سیر و سلوکی در مکتب اهل بیت است.
آن بزرگ مرد فرموده بودند: بنده در
زندگی به هر چه که رسیدهام و هرچه به دست آوردهام از برکت این سوره می باشد.
با توجه به این فرمایش میتوان گفت:
«یس در این مکتب، محور سیر و سلوک و نردبان رسیدن به بالاترین مقامات معنوی میباشد»
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
هر چیزی قلبی دارد و قلب قرآن سوره
یاسین است. کسی که قبل از خواب یا در روز آن را تلاوت کند، در آن روز محفوظ بوده و
روزی می خورد.
و کسی که در شب قبل از خواب آن را
تلاوت نماید، خداوند هفتاد هزار فرشته را بگمارد تا او را از شر شیطان رانده شده و
هر آفتی حفظ نمایند؛ و اگر در فردای آن شب بمیرد، خداوند او را به بهشت می برد و
سی هزار فرشته به هنگام غسل او حاضر می شوند که همگی برای او استغفار می نمایند و
با استغفار برای او، تا قبرش او را تشییع می نمایند؛ و هنگامی که وارد قبرش می
شود، آن فرشتگان در داخل قبر او عبادت می کنند و ثواب عبادت آنان برای او خواهد
بود؛ و به اندازه میدان دید چشمهایش، قبرش را وسعت می بخشد؛ از فشار قبر ایمن
خواهد بود؛ و پیوسته از قبرش تا پهنه آسمان نوری می درخشد تا هنگامی که خداوند او
را از قبرش خارج نماید.
و هنگامی که او را از قبرش خارج نمود،
فرشتگان خداوند پیوسته با او هستند و او را بدرقه کرده با او صحبت نموده، در صورت
او می خندند و او را به تمامی خیرات مژده می دهند. و بدین ترتیب، او را از پل صراط
و میزان عبور داده و به گونه ای او را به خداوند نزدیک می نمایند که کسی نزدیکتر
از او به خدا نباشد، مگر فرشتگان مقرّب خدا و پیامبران فرستاده او.
او همراه با پیامبران در برابر خداوند
می ایستد و هنگامی که دیگران غم و اندوه دارند و بی تابی می نمایند، او غم و
اندوهی نداشته و بی تابی نمی نماید. آنگاه پروردگار متعال به او می فرماید:
شفاعت کن که من همه شفاعت های تو را
می پذیرم و بخواه که هر چه را بخواهی به تو عطا می نمایم. او نیز می خواهد و عطا
می شود و شفاعت می کند و پذیرفته می شود. و هنگامی که از عده ای حساب می کشند و
آنان را نگهداشته و ذلیل می شوند، او حسابی نداشته و او را نگه نمی دارند، ذلیل
نمی شود؛ بخاطر هیچ کدام از کارهای بدش بدبخت نمی شود و نامه عملش را باز کرده و
به او می دهند. آنگاه از نزد خداوند پایین می آید و مردم می گویند: سبحان
اللَّه! این بنده خدا هیچ خطائی نداشت و از همنشینان حضرت محمد صلّی اللَّه علیه و
آله و سلّم است.
امام باقر علیه السّلام فرمودند: کسی
که یک بار در عمر خود سوره یس را بخواند، خداوند به شماره هر آفریده ای در دنیا و
هر آفریده ای در آخرت و در آسمان دو هزار حسنه برای او نوشته و دو هزار گناه او را
پاک می نماید و دچار فقر، زیان مالی، زیر آوار ماندن، بیچارگی، دیوانگی، جذام، وسواس
و بیماری زیانبخش نمی شود.
و خداوند سختی های مرگ و ترس های آن
را برای او آسان نموده و قبض روح او را خود به دست می گیرد و از کسانی خواهد بود
که خداوند برای آنان گستردگی در زندگی، خوشحالی هنگام زیارت خداوند و رضایت به
ثواب الهی را در آخرت برای آنان تضمین نموده است. و خداوند متعال به تمام فرشتگان
آسمانی و زمینی اش می فرماید: همانا که از فلانی راضی شدم؛ پس برای او استغفار
نمایید.
احادیثی درباره ی قرآن کریم
حدیث (1) رسول اکرم صلى
الله علیه و آله:
اِنَّ البَیتَ اِذا
کَثُرَ فیهِ تِلاوَةُ القُرآنِ کَثُرَ خَیرُهُ وَ اتَّسَعَ اَهلُهُ وَ اَضاءَ
لاَهلِ السَّماءِ کَما تُضى ءُ نُجومُ السَّماءِ لاَهلِ الدُّنیا؛
خانه اى که در آن قرآن فراوان خوانده
شود، خیر آن بسیار گردد و به اهل آن وسعت داده شود و براى آسمانیان بدرخشد چنان که
ستارگان آسمان براى زمینیان مى درخشند.
کافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص610
--------------------------------------------
حدیث (2) رسول اکرم صلى
الله علیه و آله:
خیارکم من تعلم قرآن و
عـلمه
بهترین شما کسیست که قرآن را بیاموزد
و آموزش دهد.
نهج الفصاحه ص473 ،ح1524 - وسایل الشیعه ج6 ، ص167 ، ح7641
--------------------------------------------
حدیث (3) رسول اکرم صلى
الله علیه و آله:
یا بُنَىَّ لاتَغفُل
عَن قِراءَةِ القُرآنِ- إذا أصبحت، و إذا أمسیت- فَاِنَّ القُرآنَ یُحیِى القَلبَ
المیت وَ یَنهى عَنِ الفَحشاءِ و َالمُنکَرِ ؛
فرزندم از خواندن قرآن غافل مباش،
زیرا که قرآن دل مرده را زنده مى کند و از فحشاء و زشتى باز مى دارد.
البرهان فی تفسیر القرآن ج1 ،ص 19
انس با قرآن با تفسیر سوره مبارکه حمد
شاید بسیاری از مومنین، این دغدغه را داشته باشند که چگونه میتوان
با قرآن انس پیدا کرد؟ با اینکه میدانیم و معتقدیم قرآن کتاب الهی است و کاملترین
کتابهاست، نمیدانیم چگونه با آن ارتباط برقرار کرده و از خواندنش لذت ببریم.
برای رفع این مشکل بحث
را با این مقدمه کوتاه آغاز میکنیم:
ارتباط، نیاز به دو طرف دارد، که در
تعامل و تأثیر و تأثر نسبت به یکدیگرقرار گرفته اند. بنابراین اگر یک طرف، حذف شود
تعامل و درنتیجه ارتباط و انس ایجاد نخواهد شد. درباره انس با قرآن هم باید این
نکته را مورد توجه قرار داد. خیلیها وقتی قرآن میخوانند، تصورشان اینگونه است که
خداوند با پیغمبرش سخن میگوید، اگرچه این تصور غلط نیست اما نباید در همین حد
متوقف شد، بلکه باید به این نکته نیز توجه داشت که قرآن با من سخن میگوید.
این نکته نسبت به آیاتی که خطاب به
مومنان است [یا ایها الذین آمنوا]، راحتتر درک میشود، ولی منحصر به این آیات
نیست و تمام قرآن با تکتک انسانها حرف میزند، و اگر اینطور نبود، چرا در قرآن
ذکر شده است، وضعیت ما چه ربطی با بنیاسرائیل دارد؟ پس از اینجا که خداوند متعال
این آیات را نازل فرموده است، معلوم میشود به ما ارتباط دارد.
به هرحال، سخن ما این است که در زمان
قرائت قرآن به این نکته توجه کنیم که دارد با من حرف میزند و در ادامه، مسئله
اصلی این است که حالا که دارد با من حرف میزند، وضعیت من در مقایسه با این آیات
چگونه است؟ برای روشن شدن مطلب، آیات سوره مبارکه حمد را با این نگاه مرور میکنیم:
انس با قرآن با سوره
مبارکه حمد
بِسْمِ اللَّهِ
الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
وقتی این آیه را میخوانی این سوالات
را از خودت بپرس:
آیا من در تمام کارهایم، از خدا کمک
گرفته و حقیقتا[نه فقط در زبان] با نام و یاد او شروع میکنم؟
آیا من خدا را بخشنده و مهربان میدانم؟
اگر این طور است، پس چرا اینهمه ناامید هستم؟
انس با قرآن »
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ
آیا من تمام نعمتها را از خدا میدانم
و تمام سپاسها را مخصوص او میدانم؟ اگر این طور است پس چرا اینقدر گمان میکنم
که کارها با دست این و آن انجام میشود و تشکر جانانه خود را نثار آنان میکنم؟
آیا من خداوند را پروردگار همه عالم
میدانم؟ پس چرا این همه از مشکلات مینالم و آنها را در مسیر رشد خود نمیبینم؟
انس با قرآن »
الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
آیا من خدا را مهربان میدانم؟ پس چرا
خود مهربان نیستم؟
انس با قرآن » مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ
آیا مالکیت خدا فقط در روز قیامت است؟
قطعا خدا همه جا مالک است، اما در روز قیامت مالکیتش روشن تر است زیرا در دنیا
انسانها احساس مالکیت برای خود میکنند وبه وسایط توجه استقلالی دارند. چرا من در
همین دنیا مالکیت خداوند وبندگی خود را درک نکنم؟ اگر من خدا را مالک خود میدانم
چرا اینقدر چیزها را به خود نسبت میدهم و از همه چیز و همه کس انتظار دارم؟
انس با قرآن » إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ
إِیَّاکَ نَسْتَعینُ
خدایا با این دروغ بزرگ چکار کنم؟ آیا
من فقط تو را میپرستم، یا دلم با نگاه این و آن پر میکشد؟ اگر این آیه را نخوانم
نمازم باطل میشود واگر بخوانم دارم دروغ میگویم؟ فقط راهحل این است که میگویم،
خدایا چون تو گفتی بگو میگویم، تو خواستی همیشه این را در نمازهایم بگویم، تا
بلکه یک روزی شرمنده شوم و فقط تو را بندگی کنم.
آیا من فقط از تو یاری میجویم؟ پس
چرا با ثروتمندان و صاحبان منصب، اینقدر چاپلوسانه و طمعکارانه برخورد کرده و
فقیران را با تندی از خود میرانم؟ و هزاران چرای دیگر.
انس با قرآن » اهْدِنَا الصِّراطَ
الْمُسْتَقیمَ
اگر من این همه از تو میخواهم مرا به
راه راست هدایت کنی، چرا خود قدمی برنمیدارم؟ کسی که کشت نکرده به امید محصول
نشسته، امیدوار نیست بلکه بیخیال است. و چه خوش گفت: هر آن غافل زید، غافل خورد
تیر.
انس با قرآن » صِراطَ الَّذینَ
أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لاَ الضَّالِّینَ
آیا من با این اعمالم دنبال راه انبیا
و ائمه علیهم السلام هستم؟ آیا من نسبت به کسانی که مورد غضب خداوند هستند،
غضبناکم، یا به کمک آنها امیدوار؟ آیا من نسبت به آمریکا ویهود خوشبین هستم یا
بدبین؟ آیا من در راه گمراهان قدم نمیزنم؟ حرفهای مغزهای الکلی را بالاتر از
احادیث امامانم نمیدانم؟ حرفهای مفت عرفانهای کاذب و پوشالی را از مباحث
اعتقادی و عملی متخصصین دینی بالاتر نمیانگارم؟ از داشتههای خود چقدر بهره بردهام؟
از نهج البلاغه خود یا صحیفه سجادیه چقدر استفاده کردم؟ یا اینکه روزنامهها و
مجلات و اینترنت نگذاشت به آنها سری بزنم؟
خدایا فقط این را میتوانم بگویم؛ بدیها
از ما وخوبیها از توست. نظر لطفت را از ما بیچاره گان دریغ مفرما...
اسامی خداوند 99 اسم است که هر که خدا را به آن اسماء بخواند دعایش مستجاب میشود
در کتاب عددهالداعی از حضرت رضا (ع)
و آن بزرگوار از آباء گرام خود نقل فرمودهاند: خداوند متعال نود و نه اسم است که
هر که خدا را به آن اسماء بخواند دعایش مستجاب میشود و هر که حفظ نماید آنها را
داخل بهشت میگردد و در خبر دیگر به این مضمون از حضرت صادق (ع)) از جناب رسول
اکرم(ص) روایت نموده است و آن اسماء مبارکه این است:
اللّهُ الْواحِدُ، الأحدُ، الصمدُ،
الأوّلُ، الآخِرُ، السّمیعُ، الْبَصیرُ، اَلْقَدیرُ، اَلْقاهِرُ، اَلْأعْلی،
اَلْباقی، اَلْعَلِیُّ، اَلْبَدیعُ، اَلْباریءُ، الأکرمُ، الظاهرُ، اَلْباطِنُ،
الحَیُّ، اَلْحَکیمُ، اَلْعَلیمُ، اَلحلیمُ، الحفیظُ، اَلْحَقُ، اَلْرائی، اَلسّلامُ،
اَلْسَلامُ، اَلْمُؤمِنُ، اَلْمُهیمنُ، اَلْعَزیز، اَلْجَبّارُ، اَلْمُتَکَبرُ،
السیّدُ، السّبوح، اَلْشَهید، اَلْصادِقُ، اَلْصانِعُ، اَلْطاهِرُ، اَلْعَدْلُ،
اَلْعَفُّو، اَلْغَفُورُ، اَلْغنیُّ، اَلْغِیاثُ، اَلْفاطرُ، اَلْفَردُ،
اَلْفتّاحُ، اَلْفالِقُ، اَلْمَجیدُ، اَلوَلیَّ، اَلْمَنّانُ، اَلْمُحیطُ،
المُبینُ، الْمُقیتُ، اَلْمصوَّرُ، اَلْکریمُ، اَلْکبیرُ، اَلْکافی، کاشفالضُّرَّ،
الوِتْرُ، اَلْنُورُ، اَلْوّهابُ، اَلْناصِرُ، اَلْوَدُودُ، اَلْهادِی، اَلْوَفیُّ
الْوَکیلُ، اَلْوارِثُ، اَلبِرُ، اَلْباعِثُ، اَلْتَوّابُ، اَلجلیلُ اَلْخَبیرُ،
اَلْخالِقُ، خَیرُالنّاصِرین، اَلْدَّیانُ، اَلْشَکُورُ، اَلْعَظیمُ، اَلْلطیفُ،
اَلْشافی.